Król Słońce~!

Oczy są zwierciadłem duszy... Poratlami, które ukazują nasz najprawdziwszy obraz... Ile w tych słowach prawdy? Tego pewnie nie wie nikt, jednak w niebieskich tęczówkach Suncia - niezależnie od czasu, czy chwili - zawsze można było wyczytać wszystko. Radość i smutek, szczęście i żal, ból i jego ukojenie, a wraz z tym wszystkim przewijało się jedno - pewność siebie. Dla jednych był to zwykły obraz zuchwałości, czy dufnej pychy, która pochłaniała Isquess'a... Inni z kolei brali to za upór, a efekty w dążeniu do obranych celów traktowali, jako zwykły przejaw szczęścia głupców... Nawet znalazłaby się grupka, która może i byłaby najbliżej prawdy pochodzenia tego rodzaju zarozumiałości, uznając, że wszystko jest zasługą - intelektu! W końcu ktoś, kto posiada wiedzę, z pewnością dołączy ostatecznie do grona zdecydowanych i nad wyraz stanowczych osobników, stąpających po ziemi, a wiedzy... Tej mimo wszystko nie wypadało ujmować Vebelis'owi. Bystre spojrzenie, które przenika wszystko? Tego można by się spodziewać po inteligentnej osobie, a mimo wszystko Sun... Suncio raczej należy do grona roztargnionych person, które mogłyby nawet nie zauważyć tego, iż znajdują się na środku poligonu wojskowego! Zamyślenie? Letarg? Skupienie na własnych celach? Pewnie i tak może być, bo jednak jeśli byłby to celowy zabieg, to zostałby z mistrzem w ignorowaniu otoczenia! Zresztą co się dziwić, skoro jest się lepszym niż większość?! Na sprawy błahe zwykle nie zwraca się uwagi, to i po co przejmować się tym, iż w pobliżu dzieje się coś nudnego, jak atak terrorystyczny. Najwyraźniej to za mało, nie? Może w ten sposób wyraża te swoiste poczucie wyższości, czy lepszości względem reszty społeczeństwa, jednak co poradzić, że z Isia mały - nawet dość dosłownie - despota?! Równie dobrze można wyłapać tę "przewagę" w jego słowach, które zwykle są... szczere do bólu? Lepsza bolesna prawda, niż półprawda, a po co bawić się w piękniejsze słówka? Jeśli ktoś jest idiotą, to takim samym idiotą pozostanie pewnie w dalszym ciągu, ale no cóż~!
Nie taki diabeł straszny, jak go malują~! Może i Sunciowi dałoby się radę wytykać - tak zwane - wady, jednak odpowiednio wytrwałe, a zarazem cierpliwe osoby dostrzegą w nim ten promyczek dobra~! Jakby się zastanowić to ignorowanie słabszych ma też pozytywny aspekt, bo przynajmniej w ten sposób takim osóbkom - pomaga? Nie musi z nimi walczyć, to ci nie otrzymują nowych ran, ot co~! A tak ciut poważniej... Isquess po prostu stara się działać na korzyść innych, aniżeli swoją własną, zwłaszcza, jeśli kogoś polubił. Raczej ciężko go zmusić do porzucenia przyjaciela na pastwę losu, a tym bardziej do jakiegoś bezsensownego przelewu krwi, czy mordów. Czasami może się wydawać zupełnie inaczej, jednak raczej większość pozostaje pod jego... kontrolą? Cała ta wybuchowość, cała nadmierna aktywność, która ostatecznie pozostaje spokojna, kontrolowana, a dzięki temu służy czemuś - lepszemu? No przynajmniej dla ogółu, a i dla samego Vebelisa, który właściwie czerpie swego rodzaju satysfakcje, iż ktoś się rozwija! Ktoś czerpie radość z tego, co posiada! Ktoś... może mu dorównać? Ostatnia kwestia byłaby już ciut sporna, bo mimo wszystko młody Vebelis raczej ciężko znosi porażki, acz to wynika pewnie z tego oślego uporu, bo on na pewno pierwszy nie odpuści i zrobi wszystko, by ostatecznie wyjść górą~! Ale co się dziwić... Jeśli rozpamiętuje się przeszłość, albo nie potrafi się jej porzucić i zapomnieć, to ta w końcu wraca i próbuje ponownie pokonać ludzika. Z tego też powodu Is stara się zachować równowagę. Harmonię. Stanowić istny - złoty środek.

Venturo - Najprościej określić owego pupila, jako dorównującego wzrostem samemu Sunciowi. Czemu? Otóż jeśli kotek sobie usiądzie i się w miarę wyprostuje to są chyba identycznego wzrostu, a i nawet barwa tęczówek ta sama! Inną sprawą jest już białe futerko i ciemne, czarne cętki na sierści geparda, bo właśnie takim chibi gepardem jest Ven. Ile się znają? W jakim stopniu? Śmiało można stwierdzić, iż jedno może śmiało polegać na drugim, a ich relacja jest znacznie silniejsza, aniżeli wstępny plan prezentu w ramach rozweselenia, ot co~! W końcu każdy musi mieć jakiś - skarb~!